Lider Kültü

Türk milleti tarih boyunca hep dışa kapalı bir ekosistemde yaşamıştır. Bu yüzden hep çok daha dar bir çerçeveden bakarlar hayata.
Örneğin ekonomi nereye gelirse gelsin, onlar iktidara oy vererek vatanı kurtardıklarını düşünüyorlar. ciddi ciddi böyle düşünüyorlar. Ve bu insanların bu tercihlerinden dolayı pişman olmaları imkansızdır. Adamların motiveleri çok yüksek; onlar bu seçimde vatanı kurtardı. Soğan, Dolar ne olursa olsun bu insanlar hiç pişman olmazlar.
Çoğunluğun emekli maaşı, evi, orta sınıf arabası var, Babadan dededen kalma, dükkan, toprak bağ bahçesi var. Daha fazlası olsa güzel olur ama olmazsa sa geçinip gidiyoruz kafasındalar. AKP ve RTE ile kendilerini arasında sıkı bir bağ oluşturmuşlar, RTE'ye yapılan her eleştiriyi kişisel algılıyorlar ve o konudan şikayetçi bile olsalar, savunmaya geçiyorlar.
Siyasal liderleri yüceltip putlaştırma geleneği Osmanlı'dan beridir vardı. Ülkede bir padişah ve halife vardı. ve bugün hala 2.abdülhamit dizileri TV'lerden yüksek reytingle izleniliyor. Anadolu ve Ortadoğu toplumları daha çok oryantalist kültürün etkisindedir. Daha romantiktirler ve duyguları ile hareket ederler.  Kemalist yönetimin günümüzde öcü gibi görülmesi bir  bu yüzdendir. Çünkü duyguları ile hareket eden toplumları nizama sokmak zordur. Çünkü Türklerde kanun, sistem kültü yerine lider kültü vardır. Lider ne kadar beceriksiz adaletsiz olursa olsun karizması ile bütün kusurlarını örter. Toplum, liderin azından çıkacak bir lafa göre hareket eder. Tek bir lafı ile sokaklara dökülebilir.
Liderlerin putlaştırılması bazen lider tarafından yapılan bir yönlendirme, bazen insanların içine düştüğü bir boşluk sonucu bir ihtiyaç, bazen de bir politikadır. Kimi kadını, kimi parayı, kimi popçuyu topçuyu, kimi de siyasetçileri falan putlaştırıyor. Ancak bunların hepsinin ana nedeni insanların birey olmayı becerememelerinden kaynaklanıyor.
Halk, aslında bu kişilerde örnek alınacak bir davranış ya da kişisel bir takım özellikler gördüğü için bu kişiye destek vermektedir. Liderin gerçekten bu niteliklere sahip olup olmaması mühim değildir. Önemli olan halkın gözündeki itibar ve intibadır.